Wybudować dom, czy kupić nieruchomość na wynajem

Co zrobić z pieniędzmi

Być może dorobiłeś się znacznej gotówki na rynku nieruchomości. Być może przewaliłeś kilka-kilkanaście flipów, wyciągając z każdej transakcji sporą sumę. Dotychczas wiedziałeś, co dokładnie masz robić z zarobioną gotówką. Wiedziałeś, że masz ją reinwestować; i tak też robiłeś. Początkowo było to jedno mieszkanie, w niezbyt zachęcającej dzielnicy, totalnie do remontu, które dało Ci przede wszystkich duże doświadczenie. To nic, że nie zyskałeś; być może nawet nieco straciłeś, ale zyskałeś wiedzę, którą dobrze wykorzystałeś w kolejnych transakcjach, gdzie każda z nich robiła Cię … bogatszym.

Ale przyszedł taki dzień

 

Budowa domu – koszty

Koszty projektu

Wydatek związany z projektem typowym to rząd wielkości ok 2.500-3.500 zł. Są tysiące projektów na min. kilkunastu stronach internetowych i całej stercie papierowych wydań katalogowych. Kupując taki projekt możesz go sobie dopasować do swoich potrzeb, dzięki projektantowi. Jeżeli zmienisz kilka nieistotnych rzeczy, to takie przeróbki będą mało kosztować; zaś jak chcesz zmieniać duuuużo, to … lepiej zastanów się nad projektem indywidualnym, ponieważ może wynieść mniej, niż przerabianie tego, nad czym ktoś inny siedział tygodniami i kombinował, aby wszystko grało. Projekt indywidualny zaczyna się od ok 8.000 zł wzwyż.

Koszty materiałów

Wybór projektu to jedno, a drugie to pozwolenie sobie na budowę domu zgodnie z nim. Chodzi o to, że przeważnie ludzie wybierają oczami – czyli to, co ładne. Niestety zazwyczaj jest tak, że to, co ładne, jest cholernie drogie. Po wyborze projektu, ale przed jego zakupem, należy zorientować się w kosztach budowy. Tu proponuję napisać do biura projektowego o udostępnienie przedmiaru robót (kosztorysu), czyli wyliczenia czego i ile potrzeba (materiały). Na tej podstawie można dość łatwo przeliczyć sobie koszty samych materiałów w hurtowniach budowlanych.

Domy parterowe są … polecane przez osoby mieszkające w domach piętrowych, natomiast domy parterowe są o wiele droższe w budowie, niż domy piętrowe. Dlaczego? Domy parterowe zajmują większą powierzchnię. Rozumieć należy to tak, że jak dom parterowy oraz piętrowy mają taką samą powierzchnię użytkową – np. 160 m2, to dom parterowy będzie zajmował więcej miejsca na działce, niż piętrowy, ponieważ przy tym drugim kolejna kondygnacja daje metraż w górę, a nie na boki. Dlatego też przy domu parterowym będzie droższy:

• fundamenty – ponieważ więcej ich trzeba, a z tym wiążą się bloczki, beton, stal zbrojeniowa, izolacja
• strop – podobnie jak fundament, strop będzie obszerniejszy
• dach – ponieważ będzie przykrywał większą powierzchnię, a z tym wiążą się większe koszty drewna (więźba), większa ilość dachówek

 

Budowa domu – pozwolenia

Inwestycja w dom

Dość często słyszę, jak ludzie wypowiadają się o budowie domu dla siebie, jako o inwestycji. Według urzędniczej nomenklatury, to rzeczywiście budujący nosi miano inwestora. Ja jednak proponuję posługiwać się znaczeniami słów wprost od Roberta Kiyosaki; czyli:

• jak budujesz dla siebie, to znaczy, że wydajesz tylko zarobione (lub pożyczone) pieniądze,
• a jak budujesz z myślą o zarobieniu – czyli chcesz później dom sprzedać z zyskiem lub go wynajmować, to jest inwestycja

W pierwszym przypadku inwestujesz w swoje pasywa, czyli w coś, co wyciąga pieniądze z Twojej kieszeni. W drugim zaś przypadku inwestujesz w aktywa, czyli w coś, co włoży pieniądze do Twojej kieszeni. Jest to dość mała granica, aby większość ludzi ją rozróżniało, a ma kolosalne znaczenie dla późniejszego być albo nie być.

 

Remont, budowa – jak nie dać się oszukać cz.3

Naciąganie klienta

Inne, ale też nagminne jest naciąganie klienta na dodatkowe metry – czyli kradzież pieniędzy za niewykonaną robotę. Czyli wykonawca ustala stawkę wynagrodzenia w metrach bieżących lub kwadratowych. A do końcowego rozliczenia dolicza wyimaginowany metraż, który nie ma poparcia w rzeczywistości.

Można też się zdziwić, gdy ustalona stawka za np. szpachlowanie nagle poszybuje dwukrotnie w górę. Inwestor ustalając stawkę np. 15 zł za szpachlowanie czy 10 zł za malowanie – chodzi o m² – chce uzyskać efekt ładnie zaszpachlowanej/pomalowanej powierzchni ścian/sufitów. Zdarza się, że fachowiec naciąga klienta mówiąc, iż musi wziąć pieniądze za gruntowanie lub musi teraz zaszpachlować drugi raz, aby było tak, jak trzeba; ale chce aby mu za to dodatkowo zapłacić.

 

Remont, budowa – jak nie dać się oszukać cz.1

Naciąganie i nieuczciwość zleceniobiorców

Na rynku występuje wielu różnych fachowców, którzy w sumie wykonują podobne usługi, ale jak się temu bliżej przyjrzeć, to jedni znacznie odstępują od innych. Ciężko jest to wyrazić na konkretnym przykładzie, ale najlepiej oddaje to zadowolenie usługodawców – czyli zlecających remont, adaptację, przebudowę itd. Dokładnie to chodzi o to, co po remoncie inwestorzy czują i czym (jakimi informacjami) dzielą się wśród znajomych lub najbliższej rodziny. Aczkolwiek często jest tak, że zleceniodawca na zewnątrz okazuje zadowolenie z wykonanej roboty, a wewnątrz niestety wie, że część rzeczy zostało źle wykonane lub wręcz wewnętrznie kipi ze złości patrząc na partaninę, jakiej dopuścili się specjaliści.

 

WZ – warunki zabudowy

Definicja „warunków zabudowy”

Jest to decyzja administracyjna określająca sposoby zagospodarowania i warunki zabudowy terenu poprzez:

• budowę obiektu budowlanego lub
• wykonaniu innych robót budowlanych.

Wydaje się ją w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

W jakich przypadkach należy mieć wydane warunki zabudowy

Zmiana zagospodarowania terenu (w przypadku braku planu miejscowego!), polegająca na:

• budowie obiektu budowlanego lub
• wykonaniu innych robót budowlanych,
• a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części
• jak również zmiana sposobu zagospodarowania terenu, jeżeli na terenie tym obowiązuje plan uchwalony przed dniem 1 stycznia 1995 r.

wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy.

Przepis ten stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, trwającej do roku.

Innymi słowy, decyzja jest wymagana, jeżeli chcesz wznieść dom na swojej działce budowlanej, wykonać dobudówkę, czy nawet zmienić istniejący już lokal mieszkalny w lokal biurowy i wykorzystywać go na prowadzenie działalności gospodarczej.

Warunki wydania decyzji WZ

Uzyskanie decyzji jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia (łącznie!) pewnych warunków, na które niestety niejednokrotnie inwestor nie ma wpływu.

Dokładnie określa to art. 61 wspomnianej ustawy:

1. co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;
2. teren ma dostęp do drogi publicznej;
3. istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; [Warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli wykonanie uzbrojenia terenu zostanie zagwarantowane w drodze umowy zawartej między właściwą jednostką organizacyjną a inwestorem];
4. teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc…
5. decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

Są też pewne wyjątki jak np.:

Przepisów pkt 1 nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie.

Wymagane dokumenty do wydania decyzji o WZ

Wniosek

Aby starać się o wydanie decyzji musisz iść do właściwego urzędu gminy i napisać wniosek; a w nim opisać całą przyszłą (planowaną) inwestycję oraz wykonać plan w formie graficznej – patrz poniżej charakterystyka inwestycji.

Wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu – przykład wniosku

Potwierdzenie opłaty skarbowej

Wraz z drukiem wniosku otrzymasz druk opłaty skarbowej. Wydanie decyzji kosztuje 107 zł (zgodnie z cz. I pkt 8 załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej). Pełnomocnictwo kosztuje dodatkowo 17 zł (jeżeli załatwiasz sprawę przez pełnomocnika).

PS
Opłata za przeniesienie warunków zabudowy na inną osobę (fizyczną lub prawną) wynosi 56 zł.
Zaświadczenie o ostateczności decyzji wydawane jest na pisemne żądanie i kosztuje 17 zł.

Kopia mapy zasadniczej

Należy przedłożyć kopię mapy zasadniczej (wyrys i wypis) lub w przypadku jej braku kopię mapy katastralnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego z zaznaczonym terenem, którego wniosek dotyczy i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych 1:2000.

Uwaga: wymagana jest kopia mapy z pieczątką ośrodka geodezyjnego! Czyli musisz iść do urzędu po wyrys, co znowu kosztuje kilka złotych. Później zrób ksero w 2 egz – patrz wniosek.

Charakterystyka inwestycji 

Obejmująca:

• określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzenia lub oczyszczenia ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby również sposób unieszkodliwienia odpadów,
• określenie planowanego zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu/przeznaczenie i gabaryty projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione opisowo i graficznie,
• określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz, w przypadku braku obowiązku przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny na środowisko, dane charakteryzujące wpływ inwestycji na środowisko.

Kto podejmuje decyzję

Decyzję o warunkach zabudowy wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta po uzgodnieniu z odpowiednimi organami takimi jak np.: wojewódzki konserwator zabytków, administracja geologiczna, dyrektor ochrony środowiska, zarządca drogi, czy wojewoda; i uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych przepisami odrębnymi.

Należy mieć na uwadze, że niektóre organy uzgadniają decyzję przez niewyrażenie stanowiska (np. dyrekcja ochrony środowiska ma 21 dni na ustosunkowanie się do projektu decyzji, jeżeli tego nie uczyni, decyzję uznaje się za uzgodnioną).

Sam projekt decyzji jest tworzony przez urbanistę albo architekta.

Termin decyzji

Nie później niż 65 dni od dnia złożenia wniosku.

Wygaśnięcie decyzji WZ

Organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli:

• inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę;
• dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji [nie stosuje się, jeżeli została wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę]

Informacje dla inwestora

O wydanie decyzji warunków zabudowy może starać się każdy. Oznacza to, że nie musisz być właścicielem danej nieruchomości, aby wystąpić i uzyskać WZ. Jeżeli zamierzasz nabyć konkretną nieruchomość i przeznaczyć ją pod konkretny cel (stacja paliw, magazyn, centrum handlowe, parking, budynek, budka z piwem, warzywniak, itp.) możesz wpierw sprawdzić, czy będzie on możliwy do uzyskania. Łączny koszt ok 150 zł będzie nieporównywalnie mniejszy, niż wpakowanie się w wielosettysięczną inwestycję (zakup gruntu, lokalu), na którą nie dostanie się pozwolenia na budowę.

Odwołanie od wydanej decyzji

Od wydanej decyzji można odwoływać się do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej za pośrednictwem Wojewody w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania lub publicznego ogłoszenia w sposób określony w statucie Urzędu. Odwołanie nie podlega opłacie skarbowej.

PS
Polecam również wpis „przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy„

Kliknij LUBIĘ TO oraz zapisz się na listę powiadamiania – a będziesz stale edukowany

 

Ochrona praw lokatorów a wynajem

Najemca prawem chroniony

Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego

Wczytując się w słowa przytoczonej ustawy można dojść do jednego wniosku: najemca, czyli lokator ma w Polsce większe prawa niż właściciel nieruchomości.

Jak to możliwe, aby osoba zupełnie obca mogła nie płacić za używanie (najem) mieszkania a właściciel z mocy prawa nie mógł jej wyrzucić? A jednak. Ustawa reguluje zasady i formy ochrony praw lokatorów zamiast ochrony praw właścicieli. Znowu pojawia się pytanie, jak to możliwe, że w państwie demokratycznym mamy komunistyczne zasady?

Inwestowanie w nieruchomości

W Polsce rynek wynajmu komercyjnego mamy już prawie na zachodnich zasadach i standardach. Niestety jeżeli chodzi o mieszkalnictwo wszystko leży w powijakach. Dlaczego, gdy w Polsce brakuje setek tysięcy mieszkań, rząd kładzie kłody pod nogi prywatnym inwestorom, totalnie zamrażając potencjalne inwestycje w budynki – mieszkania na wynajem? Gminy nie radzą sobie ze swoimi zasobami a na wolnym rynku panuje wolna amerykanka.

Budowa nieruchomości na wynajem

Rząd wygasza projekt „rodzina na swoim”. Rekomendacja S II skutecznie powiększyła odległość większości społeczeństwa od środków finansowych na własne mieszkanie. Wydawać by się mogło, że jest to wspaniały moment na rozwój rynku inwestycji na wynajem. Co więc skutecznie go hamuje? Prawo, a właściwie to bezprawie; bo jak inaczej można nazwać sytuację wywoływaną przez ustawę o ochronie praw lokatorów?

Rynek najmu w Polsce

Paradoksalnie do ustawy o ochronie praw lokatorów, jej postanowienia wpływają na to, że niewiele inwestorów jest w stanie zaryzykować wynajmem pod cele mieszkaniowe. Ustawa chroni najemców, ale okazuje się, że wynajmujący nie chcą wynajmować swoich mieszkań dla osób starszych, kobiet w ciąży, czy bez poświadczonych i o odpowiedniej wysokości zarobków. Chronieni lokatorzy zostają na ulicy.

Najem okazjonalny lokalu

Ustawodawca wyszedł z propozycją, ale wyłącznie dla osób fizycznych, do preferencyjnych warunków wynajmu mieszkania, z którego się przejściowo nie korzysta. Zapisy ustawy znowu zrzucają na wynajmującego kłopot z pozbyciem się niepłacącego najemcy. Niby ten problem został rozwiązany przez zapisy notarialne, oświadczenia osób trzecich ale w gruncie rzeczy tak skomplikował proces wynajmu, że mało kto z niego korzysta. Szacuje się, że jedynie 2-3% wszystkich umów najmu podpisywanych jest jako najem okazjonalny.

Kupno mieszkania na wynajem

W Polsce są zasoby gminne, w USA czynszówki. Zakup nieruchomości mieszkaniowej pod wynajem rokuje duże nadzieje na powodzenie, aczkolwiek jest w obecnym stanie prawnym bardzo ryzykownym posunięciem. Należy mieć dużą inteligencję finansowo-prawną, aby podołać temu wyzwaniu. Oczywiście należy być bardzo cierpliwym człowiekiem i dobrze radzić sobie w kontaktach z innymi ludźmi. Dobrze jest też posiadać narzędzia wspomagające zarządzanie – zobacz film. Zawsze też można zlecić profesjonalne zarządzanie wynajmem firmie zewnętrznej, która już o wszystko zadba.

Jeżeli zdecydujesz się na samodzielne wynajmowanie lokalu mieszkalnego, to musisz zabezpieczyć się porządną umową najmu, która ochroni Twój majątek. Proponuję abyś skorzystał/a z przygotowanych przeze mnie szablonów, które są dostępne na tej stronie: nieruchomosci-szkolenia.pl

Zarządzanie najmem samemu

Jeżeli podoba się Tobie ten artykuł, kliknij LUBIĘ TO! na Face Book’u – po prawej stronie,
a będziesz zawsze na bieżąco z najnowszymi informacjami.

 

Opłaty adiacenckie

Opłata adiacencka

Opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości.

Regulacje

Wszystko związane z opłatami adiacenckimi jest uregulowane w dziale III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W szczególności dotyczy to artykułów nr 98a, 104, 107, 108, 144, 145, 146, 147, 148, 148b.

Stawka i termin opłaty

1. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu.Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej określa ustala rada gminy w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych nieruchomości.
2. Osoby, które otrzymały nowe nieruchomości wydzielone w wyniku scalenia i podziału, są zobowiązane do wniesienia na rzecz gminy opłat adiacenckich w wysokości do 50% wzrostu wartości tych nieruchomości, w stosunku do wartości nieruchomości dotychczas posiadanych. Przy ustalaniu wartości dotychczas posiadanych nieruchomości nie uwzględnia się wartości urządzeń, drzew i krzewów, jeżeli zostało za nie wypłacone odszkodowanie. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w uchwale o scaleniu i podziale nieruchomości. Terminy i sposób wnoszenia opłat adiacenckich ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w drodze ugody z osobami zobowiązanymi do ich zapłaty, przez podpisanie protokołu uzgodnień. W razie niedojścia do ugody, o terminie i sposobie zapłaty rozstrzyga rada gminy, podejmując uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości. Termin ustalony w uchwale nie może być krótszy niż termin wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej.

Inne postanowienia

Właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Dotyczy to również użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych, którzy na podstawie odrębnych przepisów nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste lub wnieśli, za zgodą właściwego organu, jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi.

Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej.

Ustalenie opłaty adiacenckiej następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartości nieruchomości.

Wysokość opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50 % różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały.

Wartość nieruchomości według stanu przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej.

Opłata adiacencka może być, na wniosek właściciela nieruchomości, rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. Raty, o których mowa powyżej, podlegają oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Obowiązek wnoszenia opłaty adiacenckiej powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stała się ostateczna. W przypadku rozłożenia opłaty na raty obowiązek ten dotyczy wpłacenia pierwszej raty.

Wysokość opłaty adiacenckiej ustalona w decyzji podlega waloryzacji począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydana została decyzja, do pierwszego dnia miesiąca, w którym powstał obowiązek zapłaty.

Przy ustaleniu opłaty adiacenckiej, różnicę między wartością, jaką nieruchomość ma po wybudowaniu urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką miała przed ich wybudowaniem, pomniejsza się o wartość nakładów poniesionych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, na rzecz budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej.

Kiedy inwestor zapłaci opłatę adiacencką

1. Budowa infrastruktury technicznej  – w ciągu 3 lat użyteczności infrastruktury, max 50% wzrostu wartości
2. Scalanie i podział – max 50% wzrostu wartości.
3. Podział – max 30% wzrostu wartości.

Warunki konieczne do zaistnienia opłaty adiacenckiej

• Podjęcie uchwały rady gminy określające wysokość stawki opłaty adiacenckiej
• Wystąpienie zdarzeń (budowa infrastruktury technicznej, podział nieruchomości, scalanie i podział nieruchomości), które powodują wzrost wartości nieruchomości. Muszą wystąpić przesłanki, powodujące wzrost wartości, a nie koszty budowy.
• Udokumentowany przez rzeczoznawcę majątkowego, w operacie szacunkowym wzrost wartości nieruchomości na skutek ww zdarzeń. Musi zachodzić bezpośredni związek między dokonanym zdarzeniem a wzrostem wartości nieruchomości. Nie każde zdarzenie, w tym podział nieruchomości, skutkuje wzrostem wartości nieruchomości.
• Zachowanie terminów ustalenia opłaty adiacenckiej.

 

Rozliczenie podatku – sprzedaż nieruchomości

Sprzedaż nieruchomości po pięciu latach

Musisz rozliczyć się z podatku, jeżeli sprzedaż nieruchomość przed upływem 5 lat od jej nabycia. Pamiętaj, że liczą się lata kalendarzowe. Zakupione mieszkanie w lipcu 2005 roku można sprzedać, bez konieczności odprowadzania podatku, w 2011 roku.

Zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Źródłem przychodów jest sprzedaż:

1. nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu użytkowego i/lub domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej
3. prawa wieczystego użytkowania gruntu

Stara ulga mieszkaniowa

Jeżeli sprzedajesz nieruchomości nabyte przed 31 grudnia 2006 roku możesz uniknąć podatku dzięki skorzystaniu z ulgi mieszkaniowej.

Wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości:

1. W części wydatkowanej, ale nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży

• na nabycie w Polsce budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie lub prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub konkretnym lokalem
• na nabycie w Polsce gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego
• na nabycie w Polsce spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego w Polsce
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego w Polsce

2. W części wydatkowanej, nie później niż w okresach 2 lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele wymienione powyżej, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w Polsce, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Jak nabyta została nieruchomość

Wolny od podatku dochodowego jest w całości przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych z nimi związanych, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Ulga meldunkowa

W ustawie o PIT obowiązującej między 1 stycznia 2007 a 31 grudnia 2008 roku istniała ulga meldunkowa. Polegała ona na tym, że zwalniała od podatku przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu na pobyt stały przez co najmniej 12 miesięcy przed datą zbycia nieruchomości. Do tych 12 m-cy wliczał się również okres zameldowania przed 1.07.2007, jak i przed datą nabycia nieruchomości.

Sprzedający, który spełnił warunki do skorzystania ze zwolnienia z podatku, musiał zawiadomić o tym właściwy Urząd Skarbowy, składając oświadczenie, w którym powiadamiał o chęci skorzystania z ulgi.

Nowa ulga mieszkaniowa

Od 1 stycznia 2009 roku w ustawie o PIT jest zmodyfikowana ulga mieszkaniowa. Wolne od podatku są dochody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych związanych z nimi w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, pod warunkiem, że podatnik sprzedający nieruchomość, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, ale nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Wypełnienie deklaracji PIT

Każda osoba, która sprzedaje nieruchomość, musi pamiętać o złożeniu odpowiedniego formularza PIT do US. Jest nieważne, czy podatnik od transakcji zbycia musi płacić podatek, czy jest zwolniony.

Zbycie nieruchomości nabytych do końca 2006 r. trzeba wykazać w PIT-23, który składa się w ciągu 14 dni od momentu odpłatnego zbycia.

Jeżeli domy lub mieszkania zostały nabyte między 2007 a 2008 r. wymagane jest zastosowanie PIT-36, PIT-36L lub PIT-38. Te formularze zawierają specjalne rubryki na wpisanie transakcji związanych ze sprzedażą nieruchomości. Deklarację trzeba złożyć do końca kwietnia następnego roku po sprzedaży.

Nieruchomości nabyte od 1.01.2009 r.

Tu podatek trzeba zapłacić w wysokości 19% od dochodu uzyskanego dzięki sprzedaży. Wypełnia się deklarację PIT-39 i składa w US. Zależy teraz, czy podatnik korzystał z ulgi mieszkaniowej, czy też nie.

Jeżeli zakupiłeś mieszkanie za 70 tys PLN i po 2 miesiącach od nabycia sprzedałeś je za 90 tys PLN, to musisz zapłacić 19% podatku od różnicy (zysku). Jednak sam przychód w tym momencie zostanie pomniejszony o koszty związane z zakupem (wynagrodzenie pośrednika, notarialne, podatek od czynności cywilno-prawnych), jak również koszty remontowe, które przyczyniły się do ulepszenia nieruchomości.

UWAGA!!
Proszę zapoznać się dokładnie z obowiązującym stanem prawnym na dzień nabycia i sprzedaży nieruchomości, w szczególności z ustawą z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.